Yağmur Sevgilim

Sen yoksun bu gece
Sen yoksun, yağmur var bu gece



Islanmak için sokaklarda yürüdüğümüz yollar bomboş nedense



Bu gece yağmur var
Ayın on dördü gibi cemalin
Yağmur ve mektupların var bu gece yanımda



Acaba bir gün, ıslanmamak için koşarken
Yolun kıyısındaki taşın oyuğunda ışıldar bir vaziyette
Beni görüp avucuna aldığını bir şiirinde yazacak mısın?



Acaba birileri
Benim yalnızca bir avucu dolduracak kadar
Saf yağmur suyu olduğumu bilecekler mi?
Giderek avuçlarından
Şırıl şırıl akan dere sularına verdiğin
Bir damla gözyaşı olduğumu bilecekler mi?



Korkarım bilmeyecekler sevgili
Bilemeyecekler
Bu kadar saf ve temiz bir sevdanın
Bir yağmur damlasında saklı olduğunu kimse bilmeyecek
Kimse anlamayacak, uzaklığının bu kadar yakın olduğunu
Bir yıldızda buluştuğumuzu
Yağmurdan hızlı hızlı kaçan insanlar bilmeyecek



Seni ne çok sevmişim yağmur damlası
Cama vuran her damla minik bir öpücük olsun buradan
Taa oralara giden her damlada, benim bir gülücüğümü gör pencerende
Her damlanın çıkardığı seste, benim sesimi duyar gibi ol
Her damla tertemiz bir nefes olsun, sende aşka giden



Ağlamak kadar gülmekte var yaşamda
Duyguların en yoğun halini, özlemlerin en büyüğünü
Sevdanın en zorunu istiyorum belki de



Bir sen, bir de yağmur var hayatımda
Yağmur damlaları, saçlarından kayıp
Alnından kirpiklerine dökülür
Gözlerinden yüzüne dağılıp yanaklarını okşar
Dudaklarına çarpıp, boynundan hızla kayıp ince gömleğine akardı
Avuçlarımı yüzüne değdirir
Parmaklarımı dudaklarında gezdirirdim



Utanır gibi olurdun kimi zaman
Çekinir, gözlerini gözlerimden kaçırırdın
Bazen de utanç halini yağmura dalmış gibi
Hiç bir şeye aldırmadan sımsıkı sarılırdın bana
Islak saçlarını okşar, nemli yüzünü izler
Yanaklarından doyasıya öperdim



Bu gece yalnızım
Sen yoksun bu gece
Bu gece yağmur var
Yalnız ağlıyorum ıslak camların önünde
Gözyaşım yağmur damlası
Bu gece ıslanmak istemiyorum



Söyle yağmura
Dinsin yağmasın bu gece
Gözyaşını bilirim diyenlerin
Aslında bilmediklerini anlarsın
Bir gün ayrılıklarında hiç ağlamadıklarını görünce
Yeşili severim diyenlerin
Sevmediklerini anlarsın
Bastıkları zaman bir ot parçası gibi yeşil çimenlere



Güzeli severim diyenlerin
Bir gün tokatladıklarını pembe ve masum bir yüzü
Yanıldığını anlarsın



Meğerki ben seni ne çok sevmişim yağmur damlası
Seni ne çok sevmişim
Yıllarca senin dilinden konuşmuşum
Senin gözlerinle görmüşüm
Senin yüreğince sevmişim
Düşlerimi seninle büyütmüşüm
Yorgun ve sonu gelmeyen özlemlerimi
Yağmur damlalarında beslemişim



Oysa sen
Teslim olmuşsun başkalarına
Yasaklara takılı kalmışsın, yenilmişsin
Yenilgiler intikama dönüşmüş boş yere
Gururun yıkılmış, sen yıkılmışsın
Her gün biraz daha akışı olmayan nehirlere dönmüşsün



Ben seni ne kadar çok sevmişsem
Aramıza hep yağmurlar girmiş
Hep ıslak kalmış, el ele tutuşan ellerimiz
Gözlerine hep hüzün yerleşmiş
Seni ne kadar çok öptüysem
O kadar uzaklara düşmüşüm



Ayrı gecelerde hep sana ağlamışım
Yokluğun büyümüş, yalnız kalmışım
Ben seni ne kadar sevdiysem
İncinen çocuk bakışlarında kalmışım



Hep koşmuş, yetişememişim yol ayrımlarına
Seni ne kadar çok uğurladıysam
O kadar çok beklemişim dönüşü olmayan yollarda
Sen hep uzaklara gider olmuşsun
Sonbahar ayrılık demek olmuş



Ben senin eylül gecelerinin
Ay ışığında güzelleşen yüzünün tutkunu olmuşum
Fırtınanın önünde sürüklenip
Saçlarına takılıp eriyen bir kar tanesinde yağmur damlası olmuşum



Zordu birtanem
Hayatın gerçeğini, düşlerinin ıslığıyla bestelenmiş
Kanayan bir şarkıya dönüştüren yüreğinin atışlarını dinlemek
O ıslığın seni götürdüğü yere kadar çekip gitmişsin sen
Yankı seslerinde anlamışım seni kaybettiğimi
Bağ bozumu hayallerimde ıslak kalan düşlerim kurumamış



Ve sen yağmurda yürürken hep susar olmuşsun
Elele tutan ellerimiz ise hep ıslak kalmış
Dudaklarımızda bir garip yağmur şarkısı



Ben sana tutkun
Sen bahar yağmurlarına aşıktın



Buğulu camlara resmini çizer
Güneşle birlikte yok olurdun
Bunca güzelliklerin ardından içimizi buz gibi yapan
Bizi üzen bir şeyler hep sinsice yaklaşır değil mi?



Koşarak gelsen diyorum yağmurlu bir gecede
Ve o çocuk bakışların gözlerimde
Ellerin ıslak, gömleğin ıslak, sarılsan boynuma
Sımsıkı kucaklasam seni



Usulca öpsem yağmurlu yanaklarından
Ateşe kesilse birden üşümüş bedenin
Ellerin sımsıcak olsa avuçlarımda
Bu aşk hep sıcak kalsa



"Boşver" desen bana
Boşver, yaşamak işte bu yağmur sevgilim
Geri dönüşü olmayan bir yola çıksak birlikte
Bir sen bir ben
Bir de yağmurlar olsa
Mutluluk ellerimizde, gönlümüz hoş



İçimizde kükreyen sevinç ve iki damla yağmur tanesi
Biri sende diğeri de bende
Doyulur mu hiç yaşama?



Ama korkuyorum aramıza mevsimlerin girmesinden
Korkuyorum sana geç kalmaktan
Kaybetmekten korkuyorum seni
Oysa aşk, her gün büyütmeli kendini ayrılıklarda



Bu gece yağmur var
Islak camların önündeyim
Ya sen?
Sen neredesin yağmur damlası?



Yalnız mısın?
Yoksa, bütün kadehlerin sana kalktığı bir masa da
Baş oyuncu musun bu gece?
Ödünç alınmış, yapmacık gülücüklerin karşısında mısın?
Sen neredesin yağmur sevgilim?
Neredesin? Neredesin?

Mustafa Çiftçi